18 apr Ineens stopt je lichaam ermee… en dan?
De meeste mensen weten wel dat ik chronisch de ziekte van Lyme heb en diabetes type 1. Dit gaat met ups en downs. Ik heb goede en slechte periodes. Ik weet geen dag hoe ik me ga voelen. Ik praat hier eigenlijk nooit meer over, maar ik denk dat ik dit af en toe wat meer moet doen om anderen te helpen die ook chronisch ziek zijn. Want hoe ga je daarmee om?
Vroeger zat ik vooral in de slachtofferrol, maar nu heb ik 2 bedrijven, coach ik daarnaast nog 50 mensen en ben ik nog met een paar grote projecten bezig op de achtergrond. En ik sport ook nog bijna iedere dag. Gaat dit makkelijk, nee? Is het het waard, ja!
Afgelopen dagen ging het weer mis. Van de één op de andere dag kan ik bijna niks meer. Ik kon mijn bed amper uit, mijn armen bewegen kost al teveel energie. Even een stukje naar de huiskamer lopen doet al pijn. Eten gaat bijna niet, ben ontzettend misselijk. Heb hoofdpijn en het daglicht doet pijn aan mijn ogen. Zodra dit gebeurt weet ik alweer hoever het is, mijn lichaam wordt weer aangevallen door de Lyme bacterie en ik moet rust nemen. Aan mijn suiker zie je het ook, die is niet onder controle te krijgen. Hij schiet van hoog naar laag en meestal heel hoog door de stress en door een te hoge suiker verzuren je spieren. Dus bovenop de Lyme, komt dan mijn suikerspiegel nog en mijn hele lichaam voelt zwaar uitgeput. Het voelt alsof ik net mijn laatste set heb gedaan met krachttraining, dat je spieren zo’n pijn doen dat je bijna niet meer kan, alleen dan heb ik dat gevoel dus over mijn hele lichaam de hele dag door.
Vroeger kon ik dit niet accepteren, ik werd boos op mijn lichaam en gaf als excuus: Zie je wel ik kan niks bereiken door deze ziektes! Dat is dus gewoon bullshit, ik hield mezelf in die slachtofferrol. Nu kijk ik naar alles wat ik wel kan als het weer slecht gaat. De afgelopen 2 jaar heb ik toch ondanks deze slechte periodes ervoor gezorgd dat ik mijn lichamelijke doelen heb bereikt, een bedrijf heb opgezet ( 2 inmiddels) en dat ik zelfs met nog meer projecten bezig ben waar jullie nog niks vanaf weten. Ik ben altijd druk, ben 24/7 bezig en ja dat vergt misschien meer van mijn gezondheid, maar ik leef! Ik doe eindelijk wat ik leuk vind en ik heb het gevoel dat ik echt leef en niet alleen maar besta…
Ik weet niet hoelang dit duurt, soms duurt het maar een paar dagen, soms weken, vroeger zelfs maanden. Maar ik merk door mijn positiviteit en dat ik het mezelf gun om even een paar dagen volledig rust te nemen ik veel sneller herstel. Ik zat helemaal in de flow met trainen, had met Pasen leuke dingen gepland, had leuke dates de afgelopen maand met meiden van Instagram die ik ook af moest zeggen, bepaalde evenementen etc. Je kunt dan boos worden of je kunt accepteren dat het nou eenmaal zo is en dan gaan kijken wat voor positiefs je hieruit kunt halen. Tuurlijk ik baalde even enorm dat ik al die dingen niet kon doen, maar na 5 minuten denk ik kom op, wat kan je wel? Ik heb nu alle tijd gehad om weer eens te gaan lezen, ik heb al mijn mails bijgewerkt, ik had ineens tijd om eens andere websites van bloggers te gaan lezen, vlogs te kijken… heerlijk!
Het laatste wat ik wil met deze blog is dat iemand het zielig vindt, deze blog is bedoeld om juist jullie te steunen in je dromen en je doelen! Wat je ook meemaakt in je leven je bent zoveel sterker dan je denkt. Misschien ben je ook ziek en kan je weinig, maar er is altijd iets wat je wel kunt. Ik geloof dat we niks op ons bord krijgen wat we niet aankunnen, je hoeft niet te vechten tegen je ziekte. Je kunt ermee leren omgaan en gaan houden van je lichaam ook al laat het je soms in de steek. En misschien ben je niet ziek maar maak je andere heftige dingen mee in je leven, laat ook die gebeurtenissen je niet uit het veld slaan! Je bent hier niet voor niks op aarde, je moet leven en voor je dromen gaan, no matter what:).
Liefs,
Je kunt me ook volgen via Bloglovin’, Facebook & Instagram!
