26 mrt Ik stop ermee…
Hoe voel ik me? Vaak wist ik het niet… het ene moment vrolijk, dan weer vlak, overprikkeld, angstig, gestresst… de afgelopen tijd kwamen alle emoties voorbij. Ik was na mijn depressie eindelijk zo sterk en stabiel de afgelopen jaren. Maar de laatste tijd voelde ik me alles behalve stabiel.
Nu weet ik dat je daar als hsp’er meer last van hebt. Maar dit was anders. Ik voelde me op, uitgeput, leeg… De afgelopen 4 jaar heb ik zoveel gegeven. Ondanks het vele ziek zijn, wilde ik toch doorzetten. Gymjunkies moest groeien, ik moest groeien, veel mensen helpen, alleen maar druk zijn en hoppa nog een 3e bedrijf erbij. Ik vind mijn leven en wat ik doe zo leuk dat ik het niet doorheb als ik te ver ga. Mensen helpen dat is alles wat ik wilde een paar jaar terug. Een paar honderd volgers werden er uiteindelijk bijna 50.000 en dat ik zoveel mensen dagelijks mag inspireren is geweldig.
Het was teveel
Ik voel me gezegend en ben erg dankbaar dat mijn droom is uitgekomen.Ik ben continue bezig met mezelf en mijn bedrijven verbeteren om mijn andere dromen waar te maken en mensen te helpen en inspireren. Toen ik met Nikki het idee kreeg om nog een online business op te zetten, wilde ik er vol voor gaan. Nog een 3e business moet makkelijk lukken. Dat dacht ik dan… tot ik net voor mijn vakantie compleet instortte. Ik kon niks anders meer dan huilen. De afgelopen maanden had ik wel eens spontaan van die huilbuien maar die waren zo weer over ( dit had ik al als een teken moeten zien). Nu kon ik niet meer stoppen met huilen, dagenlang ging het zo door en kon mezelf niet meer bij elkaar rapen.
Er moet iets veranderen
Ik voelde me compleet op… ik had geen energie meer en ik had nergens zin in. Gelukkig ging ik toen met familie op vakantie. Dit was de perfecte tijd om na te denken waar het mis gaat. Na gesprekken met mijn zusje en lange strandwandelingen besefte ik me dat ik alleen maar wil geven, continue. Als hsp’er voel je letterlijk de pijn van anderen alsof het van jou is. En omdat ik met zoveel mensen op een dag in contact ben en graag iedereen wil helpen is dat soms lastig om je daarvoor af te sluiten. Maar dat was niet het enige probleem, het ging er ook om dat ik teveel dingen wil doen tegelijk en dat gaat gewoon niet. Gymjunkies en CynthiaHouben, daar gaat al mijn tijd naartoe en ik moest even heel realistisch onder ogen zien dat nog een online business niet slim is.
Wat was dat moeilijk… als je alles zo leuk vindt wat je doet dan wil je geen stap terug doen. Maar ik heb al genoeg mensen gezien die een burn out kregen en dat is het laatste wat ik wil. Dan lig je er jaren uit en daarvan herstellen is zo ontzettend moeilijk.
Ik stop ermee…
Ik heb besloten te stoppen met de 3e online business en me alleen te focussen op Gymjunkies en mijn eigen bedrijf. Ook in die 2 bedrijven ga ik de komende tijd veranderingen brengen waardoor ik meer rust heb en meer tijd heb. Ik besefte me in Spanje dat ik alleen maar streef naar doelen, continue het volgende doel, de volgende stap.. meer mensen helpen, meer succes, meer uit mezelf halen. Ik was zo op… ik ga me nu focussen op gewoon zijn… gewoon genieten van waar ik nu ben. Het leven wat rustiger aan doen. Nog steeds heb ik dezelfde doelen en dromen, maar dat hoeft niet meer zo snel.
Ik wil me liever gelukkig voelen zonder stress, dan dat ik continue iets moet bereiken. Een dag heeft 24 uur en we vergeten vaak dat we daar ook best van mogen genieten. We plannen zoveel dingen in op één dag, maar waar plannen we de tijd in om gewoon te zijn? Gewoon te bestaan, zonder ergens heen te willen, gewoon in het hier en nu zijn.
Het begint bij acceptatie
Ik ben nu een week terug van Spanje en heb dit meteen toegepast. Het is moeilijk mijn gedrag te veranderen. Elke minuut van de dag bezig zijn was iets wat ik fijn vond. Maar mijn lichaam en geest vonden het niet fijn. Het is dus moeilijk rustiger aan te doen, maar het maakt me nu na een week al veel rustiger en gelukkiger. Ik val niet meer uit naar mensen van wie ik hou, voel me rustiger en de huilbuien zijn gestopt.
Als ik nu werk kan ik niet meer dan 1 of 2 uur werken en daarna moet ik een lange pauze nemen. Dat is moeilijk, want ik kon altijd 10 uur achter de laptop zitten zonder probleem. Maar 10 uur achter een laptop zitten is echt niet gezond voor je. Doordat ik dat lange tijd deed en na die 10 uur nog doorging met andere dingen voor mijn bedrijf werd ik overspannen. En nu kan ik niet eens meer lang achter elkaar werken, dus ben ik eigenlijk verder van huis.
Maar ik heb het meteen geaccepteerd. Dingen gebeuren niet voor niks en ik word nu gedwongen om een stap terug te doen. Ik ben blij dat ik nu weer meer momentjes van geluk heb, soms was het heel zwaar de afgelopen maanden en dacht ik echt dat ik weer depressief werd. Maar ik weet zeker dat als ik mezelf nu wel op één zet dat ik straks weer normaal kan werken en een goede balans heb gevonden in werk en tijd voor mezelf.
Doe een stap terug
Als je ook het gevoel hebt dat je overspannen bent kijk dan goed naar wat je kunt veranderen. Geld en succes zijn niet het belangrijkste, je geluk en rust zijn veel belangrijker. Je lichaam geeft aan dat je een stap terug moet doen, luister je er niet naar is het straks te laat. Ik weet dat je dan denkt dat je faalt of dat je hard moet werken, want dat wordt ons geleerd. Maar je faalt niet, soms moet je één stap terug doen om er weer twee vooruit te gaan.
Dus ja ik stop ermee om altijd maar meer te willen, meer willen is goed maar niet als je niet meer geniet van het hier en nu. Ik ga daar nu een balans in vinden.
Innerlijke rust daar creëer je geluk mee en is geluk niet waar we allemaal naar op zoek zijn?
Je kunt me ook volgen via Instagram, Facebook , YouTube & Bloglovin’.